ضرورت پایش محیطی و کنترل شرایط محیطی آسیب رسان در موزه های دانشگاهی
کد مقاله : 1023-UNMUSEUMS
نویسندگان
بخش مرمت موزه مقدم
چکیده
موزههای دانشگاهی گنجینههای گرانبهایی از آثار باستانشناسی، تاریخی، انسانشناسی، جانورشناسی، زمینشناسی و همچنین تاریخ علم و فنآوری هستند. بسیاری از این گنجینه ها به دلیل عدم قرار گرفتن در شرایط استاندارد موزهای تخریبهای جبران ناپذیری به آنها وارد میشود. عدم پایش محیطی و ایجاد شرایط محیطی استاندارد و مناسب هر گونه از این آثار، موجب ایجاد تخریبهای فیزیکی و شیمیایی گسترده ای به این آثار شده است. رطوبت، دما، نور و گازهای آلاینده از جمله عوامل محیطی آسیب رسان به اشیاء موزهای هستند. هر کدام از این عوامل آسیبرسان، خود به تنهایی میتوانند موجب تخریبهای شیمیایی و فیزیکی در آثار تاریخی شوند. از طرفی رطوبت، دما، نور و گازهای آلاینده می توانند موجب هجوم میکرواورگانیزمها و تخریبهای بیولوژیک در اشیاء موزهای بخصوص اشیاء تاریخی با منشاء آلی شوند. تاثیر هر کدام از این عوامل آسیب رسان بر آثار تاریخی با توجه به ماهیت فیزیکی و شیمیایی اشیاء موزهای متفاوت است. از سوی دیگر نوسان میزان رطوبت و دما موجب تخریبهای بسیار زیاد فیزیکی و شیمیایی بر آثار تاریخی میشوند. در این پژوهش سعی بر آن شده است که میزان تخریبهای مستقیم و غیر مستقیم هر کدام از عوامل آسیب رسان محیطی بر آثار موزه ای مورد بررسی قرار گیرد.
کلیدواژه ها
پایش محیطی؛ عوامل محیطی آسیب رسان؛ رطوبت؛ دما؛ نور؛ گازهای آلاینده؛ تخریب فیزیکی؛ تخریب شیمیایی؛ تخریب بیولوژیکی