نوآوری، موزه ها و کارآفرینی اجتماعی
نویسندگان
1کارمند باغ موزه نگارستان
2رئیس اداره موزه ها و فضاهای فرهنگی دانشگاه تهران
چکیده
علی‌رغم آنکه نوآوری و کارآفرینی از جمله مفاهیمی به شمار می‌روند که زاییده حوزه تجارت هستند ولی به طور کلی رابطه خاصی با کسب و کارهای غیرانتفاعی و بطور ویژه با موزه‌ها دارند. چالش‌های فزاینده اجتماعی، فرهنگی، سیاسی و زیست محیطی که نسل کنونی با آن روبرو است، نیازمند به کارگیری رویکردهای خلاقانه و مبتکرانه است و موزه‌ها به عنوان سفیران فرهنگی هر کشوری باید مجری چنین رویکردهایی باشند.
این مقاله با در نظر گرفتن نقش بی‌بدیل موزه‌ها در جامعه، به دنبال بررسی نوآوری و کارآفرینی اجتماعی از چشم انداز این نهادهای تاثیرگذار اجتماعی است. سوالات اصلی این مقاله عبارتند از: نوآوری در حوزه موزه با برخورداری از چه رویکردهایی انجام می‌شود؟ و اهمیت کار آفرینی در حوزه موزه چیست؟ نتایج پژوهش حاکی از آن است که موزه در تلاش برای رشد و توسعه، از دو نوع رویکرد نوآوری مجزا- یعنی نوآوری دیجیتالی و نوآوری اجتماعی- برخوردار می‌باشد اما در واقع این دو نوع نوآوری بصورت بهم پیوسته و درهم تنیده در نظر گرفته می‌شوند. همچنین موزه‌ها در قالب کارآفرینان اجتماعی با استفاده از مدل تجاری بنگاه اجتماعی، منابع درآمد خود را متنوع می‌کنند و در نتیجه عایدی مالی خود را افزایش می‌دهند. در این حالت موزه به عنوان یک بنگاه اقتصادی از استراتژی‌های تجاری و اصول بازار ( به عنوان یک وسیله) برای دستیابی به رسالت‌های اجتماعی (هدف نهایی) خود استفاده می‌کند.
کلیدواژه ها